Bakara Suresi Medine'de inmiş ve 286 (ikiyüzseksenaltı) âyettir. Kur'an'ın en uzun sûresi olan Bakara Suresi adını, 67-71. âyetlerde yahudilere kesmeleri emredilen sığırdan alır. Yalnız 281. âyeti Veda Haccında Mekke'de inmiştir. İnanca, ahlâka ve hayat nizamına dair hükümlerin önemli bir kısmı Bakara Suresinde yer almıştır. Hicretten sonra nazil olmuştur. 286 ayettir. Bakara Suresi, sadece sayfa ve ayet sayısı bakımından Kur’an’ın en uzun suresi olmakla birlikte aynı zamanda içine aldığı konuların çokluğu ve çeşitliliği bakımından da çok yönlü bir sure olarak bilinmekte. Sure, hacim itibarıyla Kur’an’ın 1/12’sini teşkil eder. Kısacası Bakara Suresi Kur’an’ın ayrıntılı bir özeti durumundadır.
Bakara Suresi, ayet sayısı çokluğunun yanı sıra, konu çokluğu bakımından da zengin bir sure olarak bilinmektedir. Bu yazımızda Bakara Suresinde bahsi geçen konular hakkında bilgi vereceğiz. Bakara Suresinde Kur'an, tevhit, mümin / kâfir / münafıkların vasıfları, Âdem'in İblis ile imtihanı ve Adem ile İblisin cennetten indirilmesi, İsrailoğulları'nın tarih içindeki durumları, Peygamber Musa, Kâbe'nin inşası ve kıblenin Mescid-i Aksa'dan (Kudüs) Mescid-i Haram'a (Mekke) çevrilmesi, Allah'ın birliği ve bazı nitelikleri, son olarak da İslam hukuku ve toplumuyla ilgili pek çok konu hakkında (namaz, oruç, zekât, hac, cihat, adalet, ahde vefa, infak, aile hukuku, devletlerarası ilişkiler, iktisadî ve siyasi düzenlemeler, sihir, içki, kumar, faiz) ile ilgili ayetler bulunmakta.
Surenin 65-66. ayetleri, cumartesi günü hakkındaki hükmü çiğneyen bir Yahudi topluluğuna Allah tarafından verilen cezayı konu almıştır. 102. Ayet ise Babil ve Sümer mitolojileriyle Tevrat ve Avesta gibi dini kaynaklarda birbirine yakın telaffuzlarla anılan Harut ve Marut kıssasını (Tevrat'ta Merodach) anlatmaktadır. Mitolojilerde tanrı (Marduk) veya tanrısal varlıklar olarak anlatılan Harut ve Marut adlı şahıslar; Yahudi ve Hristiyan kaynaklarında Babil'in "düşmüş melekleri" olarak bilinir. Kur'an'da ise insanlara sihir öğreten iki melek olarak geçmektedir.